ခံစားခ်က္မ်ား (၁)

ဘာေၾကာင့္ရယ္မွန္းမသိ .. ဒီရက္ပိုင္း အေမနဲ႕ ဆံုးပါးသြားတဲ့ အေဖရဲ႕မ်က္ႏွာကို အၿမဲတမ္းျမင္ျမင္ေနမိတယ္။ အေဖ့ကိုေတာ့ အိမ္မက္ထဲမွာ ဟိုးတစ္ေလာက ေန႕တိုင္းလိုလို ျမင္မက္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိဘေတြနဲ႕ အတူေနရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြ၊ မိဘေတြနဲ႕ တြဲသြားတြဲလာေလ့ရွိၾကတဲ့ လူေတြေတြ႕တိုင္း၊ သူတို႕ေတြ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ မိသားစု ပီပီ မိသားစုပံုစံ ၀ိုင္းဖြဲ႕စားေသာက္ၾကတာေတြကို ေတြ႕တိုင္း စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွေျပာမထြက္တဲ့ ၀မ္းနည္းမွဳ႕မ်ိဳးကို အၿမဲတမ္းခံစားခဲ့ရတယ္။ အေဖမရွိတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ အလုပ္ကျပန္ေရာက္လို႕ ညေနထမင္းစားတိုင္း ေဘးကေန စကားေတြအၿမဲေျပာတတ္တဲ့ အေမ ကို ညေနထမင္းဆိုင္မွာသြားစားတိုင္း ေန႕တိုင္း သတိရမိတယ္။ ဟင္းခ်က္ေကာင္းတဲ့ အေမ့ရဲ႕ လက္ရာအေၾကာင္းေတြကိုေတာ့ ဒီက ျမန္မာဆိုင္မွာ စားရင္းေသာက္ရင္း တစ္ခါတေလ ဆိုင္ကလူေတြကို ေလၾကြားေျပာျပရတာ အေမာ ပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္သမွ်ကံ နဲ႕ လုပ္သမွ်ကံ အေကာင္းလုိ႕သတ္မွတ္ၿပီး ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးသမွဳ႕ျပဳၿပီး အၿမဲရုန္းကန္ ေနရမွာပဲ လို႕ေအာင္းေမ့မိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လို ဘ၀တူေတြ ရွိရင္လည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ ခံစားမိၾကလိမ့္မယ္လို႕ ထင္မိပါတယ္ ဗ်ာ။

အေပၚကပုံေလးေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားထြက္မလာခင္တုန္းက Scan လုပ္လာခဲ့တဲ့ပံုေလးေတြပါ။ အေဖနဲ႕အေမ အိမ္ေထာင္က်ကာစတုန္းက ပံုရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ ၃ လသားအရြယ္ေလးတုန္းက ပံုရယ္၊ မွတ္မွတ္ရရ ကၽြန္ေတာ္ ပထမတန္းတုန္းက ေက်ာင္းက ဆံပင္ညွပ္ခုိင္းလို႕ ကိုယ့္ဆံပင္ ကိုယ္ ကပ္ေၾကးနဲ႕ ညွပ္လိုက္ရာက ပံုမလွပန္းမလွ ဘူးသီးၾကြက္ကိုက္ေက ထြက္လာတဲ့ပံုကို အမွတ္တရ ရိုက္ထားတာေလးေတြပါ။