ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္ ႏွင့္ ဆဲဗန္းအလဲဗန္း

မေန႕က အလုပ္က ထိုင္းမေလးတစ္ေယာက္ ဖခင္ဆံုးလို႕ အသုဘရွဳ႕သြားခဲ့တယ္။ ဟိုလည္းေရာက္ၿပီးခဏၾကာေတာ့ ထိုင္းဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက ရြတ္ဖတ္ၾကပါတယ္။

ဒါနဲ႕ .. ေဘးက ထိုင္းမေလးကို “ဘုန္းႀကီးေတြ ဘာရြတ္ေနသလဲဆိုတာ နင္သိသလား” လို႕ေမးေတာ့
သူက “တစ္ခ်ဳိ႕သာသိၿပီး တစ္ခ်ဳိ႕ကို မသိေၾကာင္း” ျပန္ေျပာပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္အက်ဥ္းကို ရြတ္ေနခ်ိန္တြင္ ေမာင္ကိုတိုးက ထပ္၍ေမးခြန္းထုတ္ပါတယ္ ..
“အခု ဘုန္းႀကီးေတြ ဘာရြတ္ေနသလဲဆိုတာေရာ သိသလား” လို႕ေမးေတာ့
“သူက မသိေၾကာင္း” ေပါ့။

ဒါနဲ႕ပဲ ကၽြန္ေတာ္က “အခု ပရိတ္ႀကီး ၁၁ သုတ္ရြတ္ေနေၾကာင္း” ကိုေျပာေတာ့ .......... ဟိုး .. တစ္ေယာက္ေက်ာ္က ထိုင္းမေလးက နားစြန္နားဖ်ားၾကားၿပီး “ကိုတိုး ဒီေနရာနားမွာ ဆဲဗန္းအလဲဗန္း ဆိုင္မရွိဘူးလို႕” လွမ္းေျဖလိုက္တယ္။ သူ႕အေျပာေၾကာင့္ ရယ္မိၾကေပမယ့္ အသုဘမွာလည္းျဖစ္ ေဘးက တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္က ၾကည့္ေနလို႕လည္းျဖစ္ .. ရယ္ခ်င္စိတ္ကို မနည္း ပါးစပ္ႀကီးပိတ္ၿပီး ထိမ္းထားေပၾကမယ့္ စပ္ၿဖီးၿဖီးျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕အမူအရာေတြကိုေတာ့ ပုန္းကြယ္လို႕မရတာ ျမင္တဲ့လူတိုင္း သိမွာပါ။

သူလည္း ၁၁ ပါတာနဲ႕ နားစြန္နားဖ်ားၾကားၿပီး ...

ကိုတိုး