Jan 28, 2007

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား (၄)


ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ား ေျပာတာဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ရိုးသားပြင့္လင္းသလဲဆိုရင္ ..

တစ္ခါသားေပါ့ဗ်ာ ..

ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြကို မႏၱေလးကဘုရားပြဲတစ္ခုကို ေခၚသြားေလရဲ႕။ ဘုရားပြဲဆိုေတာ့လည္း အၿငိမ့္ပါတာေပါ့။ ဒါနဲ႕ အၿငိမ့္ၾကည့္ခ်င္ၾကတယ္ဆိုေတာ့လည္း ရပ္ၾကည့္ရတာေပါ့။ အဲ .. ခဏအၾကာမွာေတာ့ ေရွ႕နားမလွမ္းမကမ္းမွာ ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ရွမ္းကေလး တစ္ေယာက္ အနားကို အေျခာက္သံုးေလးေယာက္ေလာက္ ေရာက္လာတယ္။ ဒါနဲ႕ အေျခာက္တို႕ပီပီ လက္သရမ္းေတာ့ .. “နင္နဲ႕ငါ” နာမ္စားသံုးေျပာေလ့ရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရွမ္းကေလး ေအာ္လိုက္ပံုက “ေဟ့ေကာင္ .. နင့္မွာလဲ ငါ့လိုဟာမ်ဳိးရွိရဲ႕သားနဲ႕ .. ငါ့ဟာကို ဘာလို႕လာကိုင္ရတာလဲ .. နင့္ဟာ နင္ကိုင္ပါလား” တဲ့ဗ်ာ။ ထိုေအာ္သံေၾကာင့္ .. မၿပံဳးပဲ ၀ါးလံုးကြဲ ရယ္တာက ကၽြန္ေတာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္နဲ႕ ေဘးကၾကားတဲ့သူေတြေပါ့ ဗ်ာ။

ကိုတိုး

7 comments:

kyawmintun said...

ကိုတိုးေရ … က်ေတာ္ခင္ဗ်ား စာေတြ ကို လာျပီးဖတ္ေလ႔ရွိပါတယ္။ မွတ္ခ်က္ေတြသာ မေရးျဖစ္တာပါဗ်ာ။ က်ေတာ္႔ဆီကို လာလည္တာကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ၊

ႏုိင္းႏုိင္းစေန said...

အုစ္....:x
မဟု ...မဟု....
မသိဘူး...မသိဘူး...လို႔ ရွမ္းလို႔ေျပာလိုက္တာ
ဟား...ဟား..

Anonymous said...

သူေျပာတာလဲ ဟုတ္တာပဲ... :P

Kyaw said...

ေအးေလ ကိုတိုးကလဲ။ နင့္မွာလဲ ရွိသားနဲ ့။ ဟားဟား။

Anonymous said...

ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းေတြ အရမ္းရီရတာပဲ ။ အေရးအသားလဲ ေကာင္းတယ္ ။ ေန့ခင္းတုန္းက ကိုတိုး blog အမွတ္မထင္ေတြ့ျပီး အလုပ္မလုပ္ေတာ့ပဲ ပိုစ့္ေတြအားလံုးဖတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ဆက္ေရးပါဦး :)

MYO HAN HTUN said...

@ kyawmintun, ႏုိင္းႏုိင္းစေန, Nwae, Kyaw
Comment မ်ားအတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ :)

@ ဂ်စ္တူး said...
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ပို႕စ္ေတြအားလံုးကို အလုပ္မလုပ္ဘဲ ဖတ္လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ အံအားသင္မိပါတယ္။ ေတာ္ၾကာအလုပ္ရွင္သိသြားရင္ျဖင့္ .. :)

SuN said...

Very funny!!!