ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ား (၉)
လြန္ေလၿပီးေသာႏွစ္အေတာ္ၾကာကေပါ့ ဗ်ာ ..
ေမာင္ကိုတိုးနဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ က်ဴရွင္သြားတုန္း လမ္းမွာ ေျပာမနာဆိုမနာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို အိမ္တစ္အိမ္အေရွ႕မွာ အမွတ္မထင္ေတြ႕လိုက္တာပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ .. “ေဟ့ေကာင္ .. မင္းေပ်ာက္ေနတာ အေတာ္ၾကာလွေပါ့” .. “မင္းဘာတက္ေနတာလဲ” .. “မင္းဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ကြ” .. “မင္း ဟိုေဆာ္နဲ႕ကေရာ ဘယ္လိုတုန္း” တစ္ေယာက္တစ္ခြန္း စီတန္းၿပီး ေမးခြန္းထုပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ သူကေတာ့ အေ၀းသင္တက္ေနတယ္ဆိုတာနဲ႕ သူမိန္းမရသြားၿပီဆိုတာကို ၿပံဳးၿဖီးၿဖီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ အဲဒီအိမ္ေရွ႕မွာ ထြက္ရပ္ေနတဲ့ အန္တီႀကီးနဲ႕ အန္ကယ္ႀကီးႏွစ္ေယာက္ကို သူ႕အေဖနဲ႕သူ႕အေမလို႕ထင္မိရင္း .. ပါးစပ္ေဆာ့တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကပဲ “ေနစမ္းပါဦးကြ .. မင္း မိန္းမက ဟို ေဆာ္ပဲလား .. ဒါက မင္းအိမ္လား .. ဟိုအန္တီနဲ႕ အန္ကယ္နဲ႕ကေရာ မင္းအေမနဲ႕မင္းအေဖလား.. ေနာင္ႀကံဳရင္ေတာ့ ထမင္းေလးဘာေလး ၀င္စားဦးမွ” လို႕ စစေနာက္ေနာက္ေျပာလိုက္တဲ့ အဆံုးမွာ သူက “မဟုတ္ဘူးကြ .. ဒါက ငါ့ေယာက္ခမအိမ္ .. ဟိုက ငါ့ေယာက္ခမေတြပါ” လို႕ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ထိုင္လိုက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက “ေဟ့ေကာင္ .. မင္းေတာ့ ခက္ေတာ့တာပဲ .. ငါ့ေယာက္ခမ အိမ္လို႕ မေျပာရဘူး .. ငါ့မိန္းမ အေမြဆိုင္အိမ္လို႕ ေျပာရတယ္ကြ” လို႕ ပါးစပ္ထပ္ေဆာ့လိုက္တဲ့ စကားအဆံုးမွာ သူ႕ေယာက္ခမဆီက ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လွမ္းေျပာလိုက္တာကေတာ့ “မင္းနဲ႕ကြာ .. ဒီလို .. ေပါက္ကရေကာင္ေတြကို အေပါင္းအသင္းလုပ္ရတယ္လို႕ ” ဆိုတာပါပဲ ဗ်ာ ..
ဒါနဲ႕ပဲ သူငယ္ခ်င္းကို ႏွဳတ္ဆက္ရင္း ဆိုင္ကယ္ ဘက္မွန္ကေန ခပ္လွမ္းလွမ္းထိ ေနာက္ကို မလံုမလဲ ၾကည့္ခဲ့ရသူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပါ ဗ်ာ။
အင္း ဇာတ္ေတာ့ ရွဳပ္သား .. Equation ခ်ရင္ “ေယာက္ခမ အိမ္ = မိန္းမအေမြဆိုင္ အိမ္” ဆိုတာ ရွင္းေနသားနဲ႕
အားလံုးနားလည္ႏိုင္က်ပါေစ
ေမာင္ကိုတိုးနဲ႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဆိုင္ကယ္ျဖင့္ က်ဴရွင္သြားတုန္း လမ္းမွာ ေျပာမနာဆိုမနာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို အိမ္တစ္အိမ္အေရွ႕မွာ အမွတ္မထင္ေတြ႕လိုက္တာပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ .. “ေဟ့ေကာင္ .. မင္းေပ်ာက္ေနတာ အေတာ္ၾကာလွေပါ့” .. “မင္းဘာတက္ေနတာလဲ” .. “မင္းဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ကြ” .. “မင္း ဟိုေဆာ္နဲ႕ကေရာ ဘယ္လိုတုန္း” တစ္ေယာက္တစ္ခြန္း စီတန္းၿပီး ေမးခြန္းထုပ္လိုက္ၾကပါတယ္။ သူကေတာ့ အေ၀းသင္တက္ေနတယ္ဆိုတာနဲ႕ သူမိန္းမရသြားၿပီဆိုတာကို ၿပံဳးၿဖီးၿဖီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ အဲဒီအိမ္ေရွ႕မွာ ထြက္ရပ္ေနတဲ့ အန္တီႀကီးနဲ႕ အန္ကယ္ႀကီးႏွစ္ေယာက္ကို သူ႕အေဖနဲ႕သူ႕အေမလို႕ထင္မိရင္း .. ပါးစပ္ေဆာ့တတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကပဲ “ေနစမ္းပါဦးကြ .. မင္း မိန္းမက ဟို ေဆာ္ပဲလား .. ဒါက မင္းအိမ္လား .. ဟိုအန္တီနဲ႕ အန္ကယ္နဲ႕ကေရာ မင္းအေမနဲ႕မင္းအေဖလား.. ေနာင္ႀကံဳရင္ေတာ့ ထမင္းေလးဘာေလး ၀င္စားဦးမွ” လို႕ စစေနာက္ေနာက္ေျပာလိုက္တဲ့ အဆံုးမွာ သူက “မဟုတ္ဘူးကြ .. ဒါက ငါ့ေယာက္ခမအိမ္ .. ဟိုက ငါ့ေယာက္ခမေတြပါ” လို႕ေျဖလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ထိုင္လိုက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက “ေဟ့ေကာင္ .. မင္းေတာ့ ခက္ေတာ့တာပဲ .. ငါ့ေယာက္ခမ အိမ္လို႕ မေျပာရဘူး .. ငါ့မိန္းမ အေမြဆိုင္အိမ္လို႕ ေျပာရတယ္ကြ” လို႕ ပါးစပ္ထပ္ေဆာ့လိုက္တဲ့ စကားအဆံုးမွာ သူ႕ေယာက္ခမဆီက ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လွမ္းေျပာလိုက္တာကေတာ့ “မင္းနဲ႕ကြာ .. ဒီလို .. ေပါက္ကရေကာင္ေတြကို အေပါင္းအသင္းလုပ္ရတယ္လို႕ ” ဆိုတာပါပဲ ဗ်ာ ..
ဒါနဲ႕ပဲ သူငယ္ခ်င္းကို ႏွဳတ္ဆက္ရင္း ဆိုင္ကယ္ ဘက္မွန္ကေန ခပ္လွမ္းလွမ္းထိ ေနာက္ကို မလံုမလဲ ၾကည့္ခဲ့ရသူကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပါ ဗ်ာ။
အင္း ဇာတ္ေတာ့ ရွဳပ္သား .. Equation ခ်ရင္ “ေယာက္ခမ အိမ္ = မိန္းမအေမြဆိုင္ အိမ္” ဆိုတာ ရွင္းေနသားနဲ႕
အားလံုးနားလည္ႏိုင္က်ပါေစ
ကိုတိုး
4 comments:
ဒါဆုိ ေယာက္်ားအေမြဆိုင္အိမ္ = ေယာက္ခမအိမ္ ဆိုတဲ့ အီေကြးရွင္းလည္း ရွိမွာေပါ့ေနာ္။
ေၾသာ္ .. ခက္ေတာ့တာပဲ .. :)
ျဖစ္ရမယ္ ျဖစ္ရမယ္ အဲဒိလိုအေျပာခံရတယ္ မွတ္ကေရာ အဟတ္ဟတ္ :P
@ MELODYMAUNG
မမယ္လိုဒီေမာင္ ေရ ..
အဟတ္ဟတ္လား ? .. အဟြတ္ဟြတ္လား ? ..
ေဆာင္းအ၀င္မွာ .. အဟြတ္ဟြတ္ဆိုရင္ေတာ့ မွန္ခ်ဳိ သလိပ္ေၾကေဆးေလးေဆာင္ထားပါ .. ဟီး .. :P
ကိုတိုး
Post a Comment