Dec 25, 2006

ရွင္းျပဖို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္ (၁)


ဒါကေတာ့ တကယ့္ Life Experience ကေနျပန္ေျပာင္းေအာင္းေမ့လို႕ေရးခ်လိုက္ေပမယ့္ ဆဲသံဆိုသံမ်ားကဲသို႕ ညစ္ညမ္းေသာ စကားလံုးေလးမ်ားပါသျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ားအေနနဲ႕ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

ရလား မွ ရြလား သို႕

ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေတာ့လည္း ဘိုလိုေတြ လိမ့္ၿပီး နင္းကန္ေျပာေနလို႕လားေတာ့ မသိ၊ ကိုယ့္ျမန္မာလို စကားေျပာရင္ မႏၱေလးသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ကို မပီခ်င္ျဖစ္လာတတ္တယ္။

ဒါနဲ႕ ဇတ္လမ္းက ဒီလိုဗ်

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ကြန္ပ်ဴတာ ပညာရပ္တစ္ခုနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ေျပာရင္းဆိုရင္း ထိုပညာတစ္ရပ္ကို သူ႕အေနနဲ႕ “ရလားလို႕” ကၽြန္ေတာ္က စၿပီးေမးခြန္းထုတ္ခဲ့တယ္။ ထိုေမးခြန္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမွာ အဲ့ဒီေကာင္မေလးက အူေၾကာင္ေၾကာင္စဥ္းစားေနတာမို႕လို႕ “ေနာက္ေန႕မွပဲ ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေမးမယ္” ဆိုၿပီး စကားရပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕ အဲဒီ လံုမပ်ဳိေလးနဲ႕ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး ပါးစပ္က ထြက္သြားသလဲဆိုတာကိုေတာ့ ရုိးရိုးသားသား မသိရုိးအမွန္ပါ ဗ်ာ။ ေမးလိုက္တဲ့ ပံုစံက “ေဟ့ ရြလား” တဲ့ဗ်ာ။ အႏွီလံုမပ်ဳိေလးမွာ သူ႕ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းေမးလုိက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ထိုစကားလံုးေၾကာင့္ မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႕ ျဖစ္သြားၿပီး တစ္ခ်ိဳးထဲလွည့္ထြက္သြားေလပါေတာ့သည္။ ကိုယ့္ပါးစပ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ထြက္သြားတဲ့ ဒီေပါက္ကရ စကားလံုးေၾကာင့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မ်က္ႏွာအနီသန္း ရွက္ရာကို အပီဖမ္းတဲ့အလား မ်က္ႏွာပူထူသြားသည္ကေတာ့ အမွန္ပါဗ်ာ။ ထိုလွည့္ထြက္သြားေသာ လံုမပ်ဳိေလးကို ေနာက္ကေန ၾကည့္ရင္း “ေသလိုက္ေတာ့ ကြာ” လို႕ “ေတာက္” တစ္ခ်က္ခ်က္ ေခါက္ေနမိတာသူက ကၽြန္ေတာ္ပါ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ထိုေကာင္မေလးသည္ကား စြာစြာလန္စြာေတးမေလးဆိုပါက ပါးေတာ့ တဖ်န္းဖ်န္းရုိက္ခံရမွာက က်ိန္းေသပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ရက္မ်ားမွာေတာ့ ထိုလံုမပ်ဳိေလးသည္ကား ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္တိုင္း အေ၀းကေန ထြက္ထြက္လွည့္ခြာ သြားေလပါေတာ့တယ္ ဗ်ာ။

ရွင္းျပဖို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္

ကိုတိုး

No comments: