ရွင္းျပဖို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္ (၃)

ဒါကေတာ့ တကယ့္ Life Experience ကေနျပန္ေျပာင္းေအာင္းေမ့လို႕ေရးခ်လိုက္ေပမယ့္ ဆဲသံဆိုသံမ်ားကဲသို႕ ညစ္ညမ္းေသာ စကားလံုးေလးမ်ားပါသျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ားအေနနဲ႕ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

ေယာင္တတ္တဲ့ ထိုသူငယ္ခ်င္းေၾကာင့္

ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားထဲတြင္ မိန္းမရဲ႕လိင္အဂၤါကိုမ်ိဳးစံုေအာင္ နာမည္ေပး ကင္ပြန္းတပ္ၿပီး ေယာင္တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိခဲ့သည္။ ေက်ာင္းတုန္းက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တိုင္း သူ႕ခါးတို႕လို႕ ထြက္လာတဲ့ စကားလံုးေတြေၾကာင့္ မၿပံဳးပဲ ၀ါးလံုးကြဲေအာင္ ရယ္ရသည္က ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းသင္းေတြေပါ့ ဗ်ာ။ ဒါနဲ႕ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ သင္တန္းတစ္ခုကို အတူတူ တက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ထိုသင္တန္းတြင္ ရွဳတိုင္းယဥ္၊ ဆင္တိုင္းလွ၊ ရွဳ႕လို႕မ၀ တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ခဲ့မိတယ္။ ထို ျမန္မာဆန္လြန္းလွတဲ့ အိေျႏၵရွင္ ပ်ဳိျဖဴေခ်ာေလးကို ရွိတ္ေဖၚအျဖစ္ ဖိတ္ေခၚခ်င္က်တာက ကၽြန္ေတာ္ပါ။ စိတ္ကူးနဲ႕ၾကဴး ရူးရတာလည္း ခဏခဏေပါ့။ စကားစျမည္ဖို႕ အခြင့္အေရးကို ေခ်ာင္းေျမွာင္းေနရတာကလည္း အေမာသား။ အၿပံဳးျခင္းစံု ႏွလံုးျခင္းခုန္၊ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ မ်က္လံုးခ်င္းစကားေျပာေနမိတာကေတာ့ အမွန္ပါ။
ဒါနဲ႕တစ္ရက္ သင္တန္းကိုလာတဲ့ ထိုေကာင္မေလး စက္ဘီး Stand မွာ သူ႕စက္ဘီးေလးကို ရပ္ၿပီးစီေနပါတယ္။ သင္တန္းအေရွ႕မွာ လူရယ္ဆိုလို႕ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ သူ႕ဆိုင္ကယ္ကို ဟိုပြတ္ ဒီပြတ္ ဖုန္သုတ္ၿပီး တသသယုယေနတဲ့ မလွမ္းမကမ္းက ထိုသူငယ္ခ်င္းရယ္၊ အဲ့ဒီ ေကာင္မေလးရယ္ တျခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားသံုးေလးေယာက္ေလာက္ေတာ့ ရွိေနခဲ့တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေကာင္မေလးသူ႕စက္ဘီးကိုစီေနခိုက္ ဘာကိုဘာနဲ႕ညိွၿပီး စက္ဘီးေတြ ၁၀ စီးေလာက္ ၀ုန္းကနဲ လွဲသြားခဲ့တယ္။ ထို “၀ုန္း” ကနဲ အသံေၾကာင့္ ထိုေကာင္မေလးနဲ႕ ၂ ေပအကြာေလာက္မွာ ရွိတဲ့ ဟုိေကာင္အက်ယ္ႀကီးေယာင္လိုက္တာက “xxxx ၿပဲမ” ဆိုတဲ့ သူ႕ေယာင္ေနက်အတိုင္း မိန္းမလိင္အဂၤါကိုထည့္ၿပီး ေယာင္လိုက္တာပါပဲဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာရယ္မွမသိ အာေစးၿပီး မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႕ ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေဘးက ထိုသင္တန္းသူသင္တန္းသားေတြက ထိုဆဲသံေၾကာင့္ တအံ့တၾသျဖစ္ေနမိတယ္။ ထို ေကာင္မေလးကေတာ့ တစ္ခ်ိဳးတည္း ရွက္ရွက္နဲ႕ ေခါင္းကို ငံု႕ၿပီး
သင္တန္းထဲ ေျပး၀င္သြားပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း လွဲေနတဲ့ စက္ဘီးေတြကို ျပန္ၿပီး သြားစီေပးရေသးတယ္။ ထိုေကာင္မေလးကိုေတာ့ ဘယ္ကေနစၿပီး ရွင္းျပရမလဲဆိုတာကို အေျဖရွာခက္လြန္းလို႕ ထိုေန႕ညကအိပ္မရျဖစ္ခဲ့တာက ကၽြန္ေတာ္။ ဟိုေကာင္ကိုေတာ့ “မင္း ဒီအခ်ိန္က်မွ အဲ့ဒီလို ေယာင္ရလား” လို႕ ေမးေမးၿပီး ထိုးခ်င္တာက အမွန္ပါ။ သူ႕ကို ေနာက္ရက္မ်ားမွာ ေတြ႕ေပမယ့္ ဘယ္ကေန စၿပီးရွင္းျပရမလဲ ဆိုတာထက္ ငယ္ရြယ္သူေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏွစ္ဦးႏွစ္ေယာက္စလံုးမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲတာကေတာ့ အမွန္ပါ။ ရွက္အားႀကီးလြန္းလွတဲ့ ထိုအိေျႏၵရွင္မိန္းကေလးလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုပါ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ေတာ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႕ကို ဘယ္လိုရွင္းျပ ရမလဲဗ်ာ။ ဒီစာေရးေနခိုက္မွာေတာ့ ငယ္ကၽြမ္းေဆြတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အလြမ္းေတြေ၀ေနမိတာကေတာ့ အမွန္ပါ။

ရွင္းျပဖို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္

ကိုတိုး

ရွင္းျပဖို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္ (၂)

ဒါကေတာ့ တကယ့္ Life Experience ကေနျပန္ေျပာင္းေအာင္းေမ့လို႕ေရးခ်လိုက္ေပမယ့္ ဆဲသံဆိုသံမ်ားကဲသို႕ ညစ္ညမ္းေသာ စကားလံုးေလးမ်ားပါသျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ားအေနနဲ႕ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

ရလား မွ ယားလား သို႕ တဖန္

ဒါကေတာ့ Messenger မွာ Burlish (Burmese + English) Lauguage ကိုမွားသံုးမိလို႕ျဖစ္ရတဲ့
အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုေပါ့။ အေၾကာင္းအရာကလည္း အေပၚကလို ခပ္ဆင္ဆင္ပဲ ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္စက 0nline မွာ ခ်ာတိတ္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ စကားစ ျမည္္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူကတစ္မ်ဳိးေပါ့။ သူပို႕လုိက္တဲ့ Mail ေတြ၊ သီခ်င္းေတြက ေန႕စဥ္ မနည္းပါ။ ဒါနဲ႕ တစ္ရက္ရံုးမွာ အလုပ္လုပ္ေနခုိက္ "wait, I am very busy" ဆိုၿပီး ရုိက္ေပးေနေသာ္ျငားလည္း ကြ်န္ေတာ့္တြင္ရွိေသာ ျမန္မာသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ဇြတ္ပို႕ေပးပါရန္ ဆက္တိုက္ တြတ္ထိုးေနပါေတာ့တယ္။ ဒီလို ခ်ာတိတ္မေလးေတြက သိေတာ္မူၾကတဲ့ အတိုင္းေပါ့။ ကေလးမ်ားလို စိုးႏြဲ႕တတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လို ေအးေအးလူလူ ေနတတ္တဲ့ လူမ်ဳိးအတြက္ကေတာ့ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မိတာက အမွန္ပါ ဗ်ာ။ Messenger ရဲ႕ Messenge ေခါင္းေလာင္းသံမ်ားကလည္း တေဒါင္ ေဒါင္ေပါ့။ ဒါနဲ႕ပဲ Mail ကေန attach လုပ္ၿပီးပို႕ အလုပ္အားမွ ပို႕မယ္လို႕အႀကံရတာနဲ႕ "I will send from mail" လို႕ရုိက္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း မရဘူး။ ဇြတ္လုပ္ေနတယ္။ ရံုးအလုပ္ကလည္း မ်ားမွမ်ားမို႕ “ကဲ မထူးပါဘူး” ဆိုၿပီး Mail ကေန attach လုပ္ၿပီးပို႕လိုက္တယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္က အေစာတလွ်င္ Messenge Box မွာ ရိုက္လိုက္တာက "Yar Lar?"။ အမွန္တကယ္ျဖစ္သင့္ ရိုက္သင့္တယ္ ထင္တာက "Ya Lar?" (“ရလား”) ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ တစ္ဘက္က ကေလးမက သူ႕ကို “Yar Lar? (ယားလား)” လို႕ ေမးလိုက္တာလားလို႕ မွတ္သြားေလသလားေတာ့ မသိပါဗ်ာ၊ Messenger ကို တခါတည္း Logout လုပ္သြားေလရဲ႕ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႕ကလည္း ကိုယ္ထင္ရာ လိုရာေတြဆြဲေတြးတာေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူး၊ တေဒါင္ေဒါင္ ျမည္ေနတဲ့ သူ႕ေတာင္းဆိုမွဳ႕ေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က “ယားေနလား” လို႕ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ျခင္းလားလို႕ သူထင္မွတ္သြားေလသလားလို႕ေတာ့ ယေန႕ထက္ထိတိုင္ေအာင္ စဥ္းစားအေျဖရွာေနဆဲပါ။ ဒါေပမယ့္ ထိုကေလးမကိုေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္ကစလုိ႕ ယေန႕ထက္ထိတိုင္ေအာင္ Messenger မွာ မေတြ႕ရေတာ့တာက အမွန္ပါ။

ကိုတိုး

ရွင္းျပဖို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္ (၁)

ဒါကေတာ့ တကယ့္ Life Experience ကေနျပန္ေျပာင္းေအာင္းေမ့လို႕ေရးခ်လိုက္ေပမယ့္ ဆဲသံဆိုသံမ်ားကဲသို႕ ညစ္ညမ္းေသာ စကားလံုးေလးမ်ားပါသျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ားအေနနဲ႕ သည္းခံခြင့္လႊတ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

ရလား မွ ရြလား သို႕

ႏိုင္ငံျခားေရာက္ေတာ့လည္း ဘိုလိုေတြ လိမ့္ၿပီး နင္းကန္ေျပာေနလို႕လားေတာ့ မသိ၊ ကိုယ့္ျမန္မာလို စကားေျပာရင္ မႏၱေလးသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ စကားလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ကို မပီခ်င္ျဖစ္လာတတ္တယ္။

ဒါနဲ႕ ဇတ္လမ္းက ဒီလိုဗ်

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ကြန္ပ်ဴတာ ပညာရပ္တစ္ခုနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ေျပာရင္းဆိုရင္း ထိုပညာတစ္ရပ္ကို သူ႕အေနနဲ႕ “ရလားလို႕” ကၽြန္ေတာ္က စၿပီးေမးခြန္းထုတ္ခဲ့တယ္။ ထိုေမးခြန္းရဲ႕ ေနာက္ဆံုးမွာ အဲ့ဒီေကာင္မေလးက အူေၾကာင္ေၾကာင္စဥ္းစားေနတာမို႕လို႕ “ေနာက္ေန႕မွပဲ ကၽြန္ေတာ္ဆက္ေမးမယ္” ဆိုၿပီး စကားရပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႕ အဲဒီ လံုမပ်ဳိေလးနဲ႕ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး ပါးစပ္က ထြက္သြားသလဲဆိုတာကိုေတာ့ ရုိးရိုးသားသား မသိရုိးအမွန္ပါ ဗ်ာ။ ေမးလိုက္တဲ့ ပံုစံက “ေဟ့ ရြလား” တဲ့ဗ်ာ။ အႏွီလံုမပ်ဳိေလးမွာ သူ႕ကို ေတြ႕ေတြ႕ခ်င္းေမးလုိက္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ထိုစကားလံုးေၾကာင့္ မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႕ ျဖစ္သြားၿပီး တစ္ခ်ိဳးထဲလွည့္ထြက္သြားေလပါေတာ့သည္။ ကိုယ့္ပါးစပ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ထြက္သြားတဲ့ ဒီေပါက္ကရ စကားလံုးေၾကာင့္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မ်က္ႏွာအနီသန္း ရွက္ရာကို အပီဖမ္းတဲ့အလား မ်က္ႏွာပူထူသြားသည္ကေတာ့ အမွန္ပါဗ်ာ။ ထိုလွည့္ထြက္သြားေသာ လံုမပ်ဳိေလးကို ေနာက္ကေန ၾကည့္ရင္း “ေသလိုက္ေတာ့ ကြာ” လို႕ “ေတာက္” တစ္ခ်က္ခ်က္ ေခါက္ေနမိတာသူက ကၽြန္ေတာ္ပါ။

မွတ္ခ်က္။ ။ ထိုေကာင္မေလးသည္ကား စြာစြာလန္စြာေတးမေလးဆိုပါက ပါးေတာ့ တဖ်န္းဖ်န္းရုိက္ခံရမွာက က်ိန္းေသပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ရက္မ်ားမွာေတာ့ ထိုလံုမပ်ဳိေလးသည္ကား ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္တိုင္း အေ၀းကေန ထြက္ထြက္လွည့္ခြာ သြားေလပါေတာ့တယ္ ဗ်ာ။

ရွင္းျပဖို႕ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခက္လိမ့္မယ္

ကိုတိုး

လွ်ာေပ်ာက္ျခင္း

မမ ရဲ႕
အလွ
ဂုဏ္
ဓန ေတြက
ဆံုမက္ခဲ့ရာ
ဒီကမၻာမွာ
ဒီလူကို
လွ်ာေပ်ာက္ေစခဲ့ပါလား။

ကိုတိုး

ယဥ္ယဥ္ေလးရူးသြားတဲ့ ရံုးပိတ္ရက္က CG အေၾကာင္း

ဒါကေတာ့ ကိုတိုးရဲ႕ လတ္တေလာဖန္တီးထားတဲ့ CG တစ္ခုပါပဲ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရံုးပိတ္ရက္မွာ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ Maya 7 ကိုသံုးၿပီး အေသးစိတ္ Modelling လုပ္ထားတဲ့ အတြက္ Rendering လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ Texture အားလံုးလိုလိုကိုလည္း ကိုယ္ပိုင္ဖန္တီးထားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္စာအုပ္စဥ္ေပၚက စာအုပ္ Design ေတြကို ကိုယ္ကိုတိုင္ Photoshop နဲ႕ Imagestyler ကို Texture Creation Tools အေနနဲ႕ သံုးပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုး Design နဲ႕ Interface ေတြကို Google မွာ ရွာလို႕ရေပမယ့္ စာအုပ္ေဘးတိုက္ Design ကိုေတာ့ မေတြ႕ရပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္စာအုပ္ေဘးမ်က္ႏွာ Design ေတြကို အေသအခ်ာ ဖန္တီးယူထားပါတယ္။ Lighting ကိုေတာ့ ဆက္လက္ေလ့လာေနဆဲပါ။ ဒီရက္ပိုင္းမွာေတာ့ Systems & Networking ပိုင္းထက္ 3D, Art & Design နဲ႕Web အပိုင္းဘက္ကို ကိုတိုးတစ္ေယာက္ အခ်စ္ပိုေနတာကေတာ့ အရူးတစ္ပိုင္းအတိုင္းပါပဲဗ်ာ။ Idea အပိုင္းအေနနဲ႕ကေတာ့ ၀ါသနာနဲ႕ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵရွိတဲ့ အရာေတြကို အနည္းအက်ဥ္းေလာက္သာေဖာ္ျပထားတဲ့ အတြက္ မဆိုသေလာက္ပါပဲဗ်ာ။ ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါဦးမည္ ကိုတိုး Software: MAYA, Photoshop & Imagestyler

Wanted List (or) My Messenger Pictures

တကယ္ေတာ့ အဲဒီထဲက လူဆိုးဂိုဒ္အပိုင္ဖမ္းထားတဲ့ လူကေတာ့ ကိုတုိးေပါ့။ ရူးတယ္ေျပာေျပာ ေပါတယ္ေျပာေျပာ ကိုယ္ကိုတိုင္ အႀကံထုတ္ဟန္လုပ္ၿပီး ရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြပါ။ အားလံုးကေတာ့ Adobe Photoshop နဲ႕ Adobe Imagestyler တို႕ႏွစ္ခုေပါင္းၿပီး ေႏွာထားတဲ့ လက္ရာေပါ့။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ရဲ႕ ကုန္ခါနီး အခါသမယမ်ားမွာ ဒီလို အရူးထၿပီး မွတ္တမ္းထုတ္ ဇာတ္လမ္းလုပ္ ေပါက္ကရ ပံုရိုက္ရမယ္ဆိုတဲ့ အႀကံကေပါက္ေပါက္လာတတ္တယ္။ ဟိုးအေပၚထိပ္က နားခမ္းေမြးအခန္႔သားနဲ႕ Cowboy လူဆိုးဆန္ဆန္ ပံုက ဒီေန႕ (Dec 13, 2006) မွာပဲရိုက္ၿပီး ထြက္လာတဲ့ ပံုေပါ့။ အမွန္တကယ္ေတာ့ အဲဒီ 100 pixel ပတ္လည္ပံုေတြက ကၽြန္ေတာ္ Yahoo နဲ႕ MSN Messenger ေတြမွာသံုးတဲ့ ပံုေတြပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဆြဲတဲ့ ပံုေတြ နဲ႕ Design ေတြမွာ ကာလေဒသ အပိုင္းအျခားပါတယ္။ ရမ္းသမ္း မလုပ္ဘူး။ အခု Artistic Design မွာလည္း ဟိုး ၂၀ ရာစုႏွစ္ရဲ႕ အေစာပိုင္းကာလ ဆန္ဆန္ ၀ါညစ္ညစ္ ဓါတ္ပံုေတြ နဲ႕ စာရြက္စာတမ္းေတြကို ၾကည့္ရတဲ့ ပံုဆန္ နဲ႕ အသြင္ေဆာင္ေပးထားတယ္။

The Art of My Personal Web Sites

Happy New Year 2007 Wallpaper

ဒါကေတာ့ ရံုးက ထိုင္းဖြားဖြား၊ ထိုင္းမမ၊ ထုိင္းေဒၚေဒၚ၊ ထိုင္းညီမေလးမ်ားက Happy New Year ရဲ႕ Design ကို Fancy ျဖစ္ရမယ္လုိ႕ ေတာင္းဆိုမွဳ႕အရ လုပ္ေပးလိုက္တာပါ။ Invitation ကဒ္ရယ္၊ Poster ရယ္၊ Wallpaper ရယ္ပါ။ Internet ကေန သူတို႕ ႀကိဳက္ တတ္တဲ့ အရုတ္ေလးေတြကို ေရြးၿပီး ကိုယ့္ idea ေလးနဲ႕ ေရာင္စံုေဘာလံုးေလးေတြကို ဒီဇိုင္းလုပ္၊ Photoshop ရဲ႕ Brushes ေတြနဲ႕ခ်ယ္သ၊ ျဖတ္ညွပ္ကပ္ idea နဲ႕ ျပန္ေပါင္းလိုက္တာပါ။ ေလွ်ာက္လုပ္ေပးလိုက္တာကေတာ့ အေရးမႀကီးပါဘူး Design ကုိၾကည့္ၿပီး ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္မိန္းမဆန္လြန္းတယ္လို႕ တြက္ေနရင္လည္း တစ္ဒုကၡ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ Customer နဲ႕ User Demand ေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီးလုပ္ရတဲ့အခါ စိန္ေခၚမွဳ႕တစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရတယ္ လို႕ပဲ ဆိုလိုခ်င္ပါတယ္။ နည္းနည္းေလးေလၾကြားေျပာစတမ္းဆိုရင္ေတာ့ ငါဒီလို Design ေတြလည္းရတယ္ေပါ့။ ဟဲ ဟဲ Happy New Year 2007 Wallpaper (Res: 1024 x 768, Size: 422 Kb) ကိုတိုး

တခစ္ခစ္နဲ႕ရယ္ေနၾကေသာ အမြာကေလးမ်ား

ဒီမွာလည္း အမြာကေလးေတြနဲ႕ သူ႕အေမတို႕တခစ္ခစ္နဲ႕ရယ္ေနၾကတာကို သေဘာက်လြန္လြန္းလို႕ တင္လိုက္တာပါ။ အားလံုးလည္းအဲဒီ Link ကုိသြားၾကည့္ၿပီး ၀မ္းသာပီတိ ဂြမ္းဆီထိသကဲ့သို႕ ျဖစ္ႏိုင္ပါေစ။ ဒီ YouTube Link မွာသြားၿပီးၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ကိုတိုး

ဟန္အမူအရာနဲ႕ စကားအလြန္ေျပာတတ္တဲ့ ကေလးမေလး

ဒီကေလးမေလးက အလြန္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းလွပါတယ္။ သူတို႕ဘယ္ဘာသာစကားကိုသံုးၿပီးေျပာေနမွန္းမသိရေပမယ့္ သူ႕ အရြယ္နဲ႕မလိုက္ေအာင္ ဟန္အမူအရာေတြနဲ႕ စကားေျပာတာကိုသေဘာက်လြန္းလို႕တင္လိုက္တာပါ။ ဒီရက္ပိုင္းနဲ႕ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြမွာ ကိုတိုးအိမ္မက္မက္ရင္ ကေလးေတြအမ်ားႀကီး အိမ္မက္ထဲေရာက္ေရာက္လာတတ္လို႕ မိန္းမေတာင္မရေသးေပမဲ့ရင္ထဲမွာေတာ့တစ္မ်ိဳးခံစားရပါတယ္။ တစ္ခါတေလ အမြာပူးေတြေတာင္ အိမ္မက္ထဲမွာ ခ်ီခဲ့ရပါတယ္။ ဟိုးတစ္ေလာတုန္းက အိမ္မက္ထဲမွာဆို မိန္းကေလးအမြာပူး ႏွစ္မြာပူး နဲ႕ ေယာက်ၤားေလး သံုးမြာပူး ေနာက္ထပ္ ကေလးႏွစ္ေယာက္ စုစုေပါင္း ကေလး ၉ေယာက္အိမ္မက္ထဲမွာ တစ္ၿပံဳႀကီးရတယ္လုိ႕ အိမ္မက္ မက္လိုက္တာ အိပ္ယာႏိုးေတာ့ ေခၽြးေတာင္ေတာ္ေတာ္ျပန္သြားတယ္။ ဟူးဟူး . . . . . ဒီ YouTube Link မွာသြားၿပီးၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။ ကိုတိုး

My Photo Gallery 5

Oasis, OMAN, 2004

မန္းေတာင္ဆီက ေဆာင္းပန္းခ်ီ

မွဳိင္းျပာမံွဳရီ
ေနာက္ခံကား
ရွမ္းရိုးေတာင္ညိဳ
ေနျပဴစကို
ေအာက္ခံထားတယ္
ႏွင္းျမဴဖံုး ရွဳ႕မဆံုး
ရန္ကင္းငါးရံ႕မင္းငယ္
ေအာင္ပင္လယ္စိမ္းစိမ္းစို
စပါးကြင္းယိမ္းယိမ္းညိဳလို႕
ဖူးကာစီေက်ာက္ေတာ္
နန္းေတာ္ေရျမဴပတ္လည္
ေရႊၿမိဳ႕ေတာ္အိမ္ေတြစီကာ၀န္းတယ္
ေဖြးလိုက္တဲ့ ျမစ္ဧရာ
ေတာင္စစ္ကိုင္းကို စည္းခ်တယ္
မန္းေတာင္မွဆီ
လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္တယ္ေလး။

ကိုတိုး

ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မႏၱေလးမွာ ေနစဥ္တုန္းက ေဆာင္းနံနက္ခင္းတစ္ခ်ဳိ႕မွာ ေတာင္တက္အေျပးေလ့က်င့္ရင္း မႏၱေလးေတာင္ေပၚေန ရွဳ႕ေမွ်ာ္ေငးေမာၾကည့္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို ျမင္တဲ့အတိုင္းပံုေဖာ္ကဗ်ာစပ္ထားတာပါ။ လူေတြက က်ဳံးေဘးမွာသာလမ္းေလွ်ာက္၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာ မ်ားပါတယ္။ ေဆာင္းနံနက္ေစာေစာမွာ မႏၱေလးေတာင္တက္ၿပီး ေငးရတဲ့ အရသာကိုေတာ့ သိခ်င္မွသိလိမ့္မယ္။ လူအမ်ားစုက မႏၱေလးေတာင္တက္ၿပီး မြန္းတဲ့ခ်ိန္ရွဳ႕ခင္းတို႕ ေန၀င္စည္းစာ ရွဳ႕ခင္းတို႕ကို ေငးရတာကို အရသာလို႕ေျပာစမွတ္ျပဳၾကတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေဆာင္းနံနက္အေစာႀကီးမွာ ၾကည့္ရတဲ့ ရွဳ႕ခင္းရဲ႕အရသာကလည္း တစ္မ်ဳိးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္က လူတစ္မ်ဳိး။ အႏုပညာ၊ နည္းပညာ နဲ႕ ႏွလံုးသားခံစားခ်က္ေတြပါမွ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္ကို သေဘာက်တယ္။

နံနက္ အိပ္ယာထ မ်က္ႏွာသစ္ အိမ္ကေနထြက္ရင္ လို႕ ၅ နာရီ ၄၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ဆိုရင္ မႏၱေလးေတာင္တက္တဲ့ကားလမ္းမနားေရာက္ေနၿပီ၊ စက္ဘီးကို ေတာင္ေျခနားက ဆိုင္မွာအပ္၊ ကားလမ္းအတိုင္းတက္လာလိုက္တာ ေတာင္ထိပ္နားေရာက္ေတာ့ ၆ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္။ ေတာင္ေပၚမွ အမွတ္တမဲ့ၾကည့္ရင္လည္း Prominent ျဖစ္တဲ့အရာေတြက အထက္က ကဗ်ာအတိုင္း ရွမ္းရုိးမေတာင္တန္းေတြ၊ ရန္ကင္းေတာင္၊ ေအာင္ပင္လယ္ လယ္ကြင္းေတြ၊ ေက်ာက္ေတာ္ႀကီး ဘုရားနဲ႕ မႏၱေလးေတာင္နားက ဘုရားေတြရယ္၊ က်ဳံးနဲ႕ နန္းေတာ္ရယ္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ စစ္ကိုင္းေတာင္နဲ႕ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး ရယ္ကေတာ့ အထင္အရွားပဲဗ်။ ေျမာက္ဘက္ကို လွည္႕ေငးမွ နဂါးေတာင္၊ မမဥေတာင္ နဲ႕ လယ္ကြင္းေတြပဲေတြ႕ရတယ္။ ေတာင္ေပၚမွာေတာ့ လူမရွိသေလာက္ပဲ၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ဘုန္းႀကီးရဟန္းေတြနဲ႕ ရံဖန္ရံခါမွ တိုက္ကြမ္တိုေတြလား ကရာေတးေတြလားေတာ့ မသိ အျဖဴေရာင္ခ်ာတိတ္ေတြနဲ႕သူတို႕ဆရာသမားေတြ ၀ူး၀ါး၀ူး၀ါး လုပ္ၿပီးေလွကားအတိုင္းတက္လာတာမ်ားတယ္။ ဒီကေကာင္ကေတာ့ ေတာင္ေပၚကေက်ာက္တုန္းတစ္ခုေပၚတက္လို႕ Yelling လုပ္ရတာ ၀ါသနာ။ တစ္ခါတေလျမင္တဲ့ လူ၊ ရဟန္းတစ္ခ်ဳိ႕တို႕ကေတာ့ ဒီေကာင္ဘာျဖစ္သြားသလဲဟ လို႕ရိတ္ခနဲၾကည့္လိုက္ၾကတာကေတာ့ အမွန္ရယ္ပါ။

ေတာင္မတက္ျဖစ္တဲ့ေန႕ေတြမွာေတာ့ ဗထူးကြင္းသြားၿပီး အေလးကစားတာမ်ားတယ္။ က်ဳံးေဘးက သြားတိုင္းျမင္ရတာကေတာ့ အဟုတ္ကစားတဲ့ တရုတ္ဘြားဘြား ေတြပါ။ သူတို႕တေတြကေတာ့ အဟုတ္သားဗ်။ ကက္ဆက္ဖြင့္ၿပီး ထိုက္က်ိကစားေနေလရဲ႕။ အဖိုးႀကီးတစ္ခ်ဳိ႕ကလည္း ေယာင္ငမ္းငမ္းေပါ့။ ေန႕စဥ္လိုလိုသြားခဲ့တဲ့ တခၽြင္ခၽြင္ တခၽြမ္ခၽြမ္ အေလးမသံေတြနဲ႕ဆူညံေနတဲ့ ဗထူး ကာယဗလႏွင့္အေလးမရုံဟာ အသက္မဲ့ေနတယ္လို႕မရွိ။ အေလးေတြပင့္မရတာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မဟာ၀ါသနာ။ အေလးကစားေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္ နည္းျပဆရာေတြျဖစ္တဲ့ ေမာင္ဗမာ ဦးခ်န္ထြန္း၊ ဦးခ်စ္စံ၊ ဦးျပားတို႕ ကိုညြန္႕၀င္းတို႕ နဲ႕တြဲကစားခဲ့တာေတြကိုေတာ့ သတိတရေပါ့။ နင္းကန္ေဆာ့တဲ့ေန႕ေတြမွာေတာ့ စက္ဘီးကိုေတာင္ နင္းျပန္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့၊ မဂၤလာေစ်းနားတို႕ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ရုံးနားတို႕က ဆိုင္တစ္ခ်ဳိ႕မွာ တစ္ခဏအနားယူၿပီး နံနက္စာစားၿပီးမွ အိမ္ျပန္တာကမ်ားတယ္။

ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္ေနရာနားေရာက္ေရာက္ ဘယ္ႏိုင္ငံမွာေနေန ဟိုး အရင္တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေဆာင္းနံနက္ခင္းတစ္ခ်ိဳ႕မွာ မန္းတေလးေတာင္ေပၚကေန ႏွင္းျမဴေတြဖုန္းေနတဲ့ ရွဳ႕ခင္းကို ေငးရင္း၊ ေဆာင္းေလေအးေတြကို ရွဳရွဳိက္ရတဲ့အရသာကို ဒီတစ္သက္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို႕ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။

အခ်စ္ပေဒသာပင္

ဟိုဟာလိုခ်င္
ဒီဟာလိုခ်င္
ပ်ဳိကညွာခင္

ဇရာမအိုခင္
လာပါေခၚခ်င္
ဒီကိုမလာခင္
လိုခ်င္မွဳ႕မ်ား
ထားရစ္ေစခ်င္

ေပးပါမယ္ခင္
လက္ျဖန္႕ယူေစခ်င္
အိုသည့္တိုင္ပင္
အခ်စ္ပေဒသာပင္။

ကိုတိုး

My Photo Gallery 4

No Pain, No Gain

အရူးတစ္ပိုင္းႀကီး

ရင္ကိုေအးမွ်ေစတဲ့
အခ်စ္ေတြ ကို
မီးတိုက္ခဲ့တဲ့ မင္းအမုန္းေတြဟာ
ပူျပင္းမွဳ႕တစ္ခုနဲ႕
ႏွလံုးသားကို ျပာက်မတတ္
ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့ ၿပီေလ
ဒါကို ငါကအခ်စ္ရယ္ လို႕
ရူးရုးမူမူး သတ္မွတ္ေနတုန္း

ကဲပါေလ
ပူပါေစ ျပာက်ပါေစ
မင္းကိုေတာ့
ရူးရူးမူးမူး ခ်စ္ေနဆဲပါ။

ကိုတိုး

My Art Gallery and 3D

ဒါကေတာ့ ကိုတိုးရဲ႕ Pencil Drawing ႏွင့္ Maya Software ကိုသံုးၿပီး ဆြဲထားတဲ့ The Ideal of the Living Art ဆိုတဲ့ 3D Scene တို႕ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ပံုတူပန္းခ်ီဆြဲတာကို ကေလးပိစိေကြးအရြယ္ေလးထဲက စခဲ့ပါတယ္။ သင္တန္းေက်ာင္း မတက္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုယ္ဘာသာကို ေလ့လာခဲ့ရတယ္။ ၁၉၉၈ မွာ ပန္းခ်ီေတာ္ေတာ္ ဆြဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ Fine Art နဲ႕ Impression Art, Modern Art ေတြပါ။ အခ်ဳိ႕ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ဳိ႕က ႏိုင္ငံျခားထိေရာက္ခဲ့တယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၁၈ ရက္ေန႕မွာ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကို ဦးေလး အလည္လာခိုက္ ကြန္ပ်ဴတာ ဘာသာရပ္ကို ေလ့လာသင္ၾကားေစလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ အိမ္နားက KMD Center III ကို တူအရီး ႏွစ္ေယာက္ သြားၾကတယ္ေပါ့။ အဲ႕ဒီ အရင္က ကြန္ပ်ဴတာ ဆိုတာကို ျမင္ဖူးတာ လက္နဲ႕ လံုး၀မထိဖူးခဲ့တာ အမွန္ရယ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ ဖန္သားျပင္ေပၚကို စဖြင့္ခဲ့တဲ့ Microsoft Paint Program ေလးဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို Computer အရူးတစ္ပိုင္း ျဖစ္သြားေအာင္ အပိုင္ဖမ္းစားသြားပါတယ္။ IT ရဲ႕ေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါ ေအာင္လိုက္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပန္းခ်ီ ဆြဲျခင္းအတတ္ကို ၁၉၉၉ မွာရပ္နားလိုက္ပါတယ္။ အခု ပန္းခ်ီျပန္ဆြဲေတာ့ လက္ေတာ္ေတာ္ေလး ပ်က္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ စိတ္ဓါတ္မက်ပါဘူး၊ ပိုလို႕ေတာင္ တက္ၾကြေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ရတဲ့ တစ္ေန႕မွာေတာ့ ဒါေတြ ျပန္လာပါလိမ့္မယ္။ အခုတေလာေတာ့ ကိုတိုးတစ္ေယာက္ Cisco Systems, Web Design, Graphic Design နဲ႕ 3D ေလာကသားေတြအမ်ားဆံုးသံုးၾကတဲ့ Maya နဲ႕ ႏွစ္ပါးသြားေနပါေလရဲ႕ ဗ်ာ။ ဒါကေတာ့ လတ္တေလာ Maya နဲ႕ လုပ္ထားတဲ့ Mix Media Scene ေလးတစ္ခုေပါ့။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ဂိုေဒါင္ႀကီးတစ္ခုရဲ႕ တစ္ေနရာမွာ အႏုပညာကို ဖန္တီးေနမွဳ႕နဲ႕ နည္းပညာကို ေလ့လာေနတဲ့ သေဘာေဆာင္ေနပါတယ္။ မွိန္ျပာျပာ ဂုိေဒါင္မွာ အေပၚေခါင္မိုးက က်လာတဲ့အလင္းနဲ႕ မီးလံုးႏွစ္ခု၊ အႏုပညာနဲ႕ အတတ္ပညာပစၥည္းေတြ ဒါေတြနဲ႕ ခံစားမွဳ႕ကို ပံုေဆာင္ေဖာ္ျပထားတာပါ။ (မွတ္ခ်က္။ ။ အဲဒီလို ဂိုေဒါင္မ်ဳိးနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လတ္တေလာ ေနေနျခင္းမဟုတ္ပါ၊ ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း အဲဒီလို ဂိုေဒါင္မ်ဳိးလည္း မပိုင္ဆိုင္ေသးပါ။)

My Photo Gallery 3

The Beauty of Nights